دو درس از زندگی

هیچکس به کمک نخواهد آمد، دشمن از دشمنی باز نخواهد ایستاد و دوست همیشه هست جز آن لحضه که باید باشد و همیشه آماده کمک است جز آن لحضه که به کمکش نیاز داری و این نه روضه ای برای گریه که طنزی برای زندگی است و در برابر آن به جای یاس باید خندید و تنها بر روی اراده خود تکیه کرد.خیال حساب کردن روی اراده و قدرت و کمک دیگران خیال باطلی است امیدی است سراب وار که یقینا به یاس منجر میشود.در برنامه ریزی های خود این مورد را بیش از حد و به صورت افراطی بزرگ در نظر بگیرید منبع